بسم الله الرحمن الرحیم
يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ إِنَّا أَحْلَلْنَا لَكَ أَزْوَاجَكَ الَّلاتِي آتَيْتَ أُجُورَهُنَّ...
اى پيامبر، ما براى تو حلال کرديم همسران وشریکان زندگی ات را که مهريه شان را داده اى، يا آنچه که از قبل دارى، که خدا به تو عطا کرد. همچنين دختران عموهايت، دختر عمه هايت، دختر داى هايت، دختر خاله هايت که با تو مهاجرت کرده اند براى ازدواج با تو حلال هستند. همچنين، اگر زن مؤمنى خود را به پیامبر ببخشاید و بخواهد همسر پيامبر شود اگر پيامبر بخواهد مى تواند با آن زن ازدواج کند. اين گونه فقط برای تو خالص و پاک قرار دادیم و نه براى مؤمنان ديگر. ما قبلا ً حق آنها ( مؤمنين ) را نسبت به همسرانشان يا آنچه از قبل دارند مقرر کرده ايم. اين بخاطر آن است که تو را از هر شرمندگى حفظ کند. خداست عفو کننده، مهربان ترين
تُرْجِي مَن تَشَاء مِنْهُنَّ وَتُؤْوِي إِلَيْكَ مَن تَشَاء وَمَنِ ابْتَغَيْتَ مِمَّنْ عَزَلْتَ فَلا جُنَاحَ عَلَيْكَ ذَلِكَ أَدْنَى أَن تَقَرَّ أَعْيُنُهُنَّ وَلا يَحْزَنَّ وَيَرْضَيْنَ بِمَا آتَيْتَهُنَّ كُلُّهُنَّ وَاللَّهُ يَعْلَمُ مَا فِي قُلُوبِكُمْ وَكَانَ اللَّهُ عَلِيمًا حَلِيمًا
تو مى توانى با ملايمت از هر کدام از آنها دورى کنى و مى توانى هر کدام از آنها را به خود نزديکتر کنى. اگر با هر کدام از آنها که دورى کرده بودى آشتى کنى، مرتکب خطايى نمى شوى. در اينصورت، آنها خشنود خواهند شد و غمى نخواهند داشت و به آنچه منصفانه به همگى آنها مى دهى راضى خواهند بود. خدا مى داند که در قلب هايتان چه مى گذرد. خداست داناى مطلق، با گذشت
لا يَحِلُّ لَكَ النِّسَاء مِن بَعْدُ وَلا أَن تَبَدَّلَ بِهِنَّ مِنْ أَزْوَاجٍ وَلَوْ أَعْجَبَكَ حُسْنُهُنَّ إِلاَّ مَا مَلَكَتْ يَمِينُكَ وَكَانَ اللَّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ رَّقِيبًا
غير از اين عده هيچ زن ديگرى براى ازدواج با تو حلال نيست و تو نمى توانى زن جديدى را جايگزين آنها کنى، هر چقدر هم که زيبايى شان را تحسين کنى. تو بايد با همان کسانى که برايت حلال شده اند راضى باشى. خدا مراقب همه چيز است.
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تَدْخُلُوا بُيُوتَ النَّبِيِّ إِلاَّ أَن يُؤْذَنَ لَكُمْ إِلَى طَعَامٍ غَيْرَ نَاظِرِينَ إِنَاهُ وَلَكِنْ إِذَا دُعِيتُمْ فَادْخُلُوا فَإِذَا طَعِمْتُمْ فَانتَشِرُوا وَلا مُسْتَأْنِسِينَ لِحَدِيثٍ إِنَّ ذَلِكُمْ كَانَ يُؤْذِي النَّبِيَّ فَيَسْتَحْيِي مِنكُمْ وَاللَّهُ لا يَسْتَحْيِي مِنَ الْحَقِّ وَإِذَا سَأَلْتُمُوهُنَّ مَتَاعًا فَاسْأَلُوهُنَّ مِن وَرَاء حِجَابٍ ذَلِكُمْ أَطْهَرُ لِقُلُوبِكُمْ وَقُلُوبِهِنَّ وَمَا كَانَ لَكُمْ أَن تُؤْذُوا رَسُولَ اللَّهِ وَلا أَن تَنكِحُوا أَزْوَاجَهُ مِن بَعْدِهِ أَبَدًا إِنَّ ذَلِكُمْ كَانَ عِندَ اللَّهِ عَظِيمًا
اى کسانى که ايمان داريد، به خانه هاى پيامبر وارد نشويد مگر آنکه براى خوردن غذا به شما اجازه داده شود و نبايد به هر ترتيبى خود را اينچنين دعوت کنيد. اگر دعوت شديد، مى توانيد وارد شويد. هنگامى که غذا خورديد، برويد؛ او را با صحبت هاى طولانى مشغول نکنيد. اينکار قبلا ً پيامبر را آزار مى داد و او خجالت مى کشيد که به شما بگويد. اما خدا از حقيقت شرم ندارد. اگر لازم شد چيزى از زنان او بخواهيد، از پشت حايلى از آنها سئوال کنيد. اين قلب هاى شما و قلب هاى آنها را خالص تر مى کند. باعث ناراحتى رسول خدا نشويد. بعد از او با زنانش ازدواج نکنيد، زيرا اين از نظر خدا گناهى بزرگ خواهد بود. سورة الأحزاب آيات 53- 50
در آیات فوق بیانی روشن است که همسران رسول الله ( شریکان زندگی شان ) از سوی خداوند انتخاب شده و " حلال شده " بودند و مهر تأييد بر ایشان با نوعی گزینش خاص و الهی ذكر شده است.و آنچه خداوند به بنده ى خاص خود می بخشد همیشه " خالص و پاک شده " است و در آن غش و ناپاکی نیست.سپس خداوند به رسولش آداب معاشرت و نیکی با زنانش را آموزانده تا آن زنان خوشنود شوند.
و سرانجام خداوند آن زنان را باز برگزیده شده معرفی کرده است و اجازه ی عوض یا تبدیل آنان را از رسولش کاملا برداشته تا آن زنان طاهره و برگزیده بر مقام شایسته ی خود باقی باشند.آنگاه خداوند آداب خاصی را در ارتباط با این زنان برگزیده به مسلمین می آموزاند که مقام خاص زنان رسول الله را آشکارتر نموده است و اینکه هدف اصلی طهارت دلهای آنان است که بالاترین نوع طهارت و پاکی ست.و آنهم بدور بودن از هر نگاه نامحرم و قرار داشتن در " حجاب " یا پرده و حائل . و "حجاب " كه ستر و پوشش تمامي جسم أعم از دست و صورت است فقط در رابطه با زنان رسول الله نازل شده است و برای زنان امت امر پوشش بر حد " ادنی " یا کمترین است که همان پوشش جسم و سر است که تمامی بدن بجز دست و صورت را در بر می گیرد.البته اقتدا به آن زنان برگزیده بسیار نیکوست که رسیدن به طهارت دل و دیده می باشد که والاترین مرتبه ی پاکی ست. ( إن شاءالله موضوع و نوشته ی خاصي به حجاب و ستر زنان از ديدگاه قرآن ، اختصاص خواهم داد. )
يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ قُل لِّأَزْوَاجِكَ وَبَنَاتِكَ وَنِسَاء الْمُؤْمِنِينَ يُدْنِينَ عَلَيْهِنَّ مِن جَلابِيبِهِنَّ ذَلِكَ أَدْنَى أَن يُعْرَفْنَ فَلا يُؤْذَيْنَ وَكَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَّحِيمًا
اى پيامبر، به همسران خود و دختران خود و همسران مؤمنان بگو که لباس هاى خود را بلند کنند تا تمام جسمشان را بپوشاند. اين كمترین حدیست كه بوسيله اش (بعنوان زنان پرهيزگار) شناخته خواهند شد و مورد اهانت قرار نخواهند گرفت. خداست عفو کننده، مهربان ترين. سورة الأحزاب – الآية 59
در آیه ی فوق (امر بر ستر و پوشش زنان ) بسیار روشن است که ابتدا همسران و شریکان زندگی رسول الله و سپس دختران ایشان پیشگام و برجسته ترین زنان و الگوی زنان امت معرفی شده زیرا امر پوشش از اشخاص الگو و نمونه شروع شده تا بقیه ی زنان جامعه را در بگیرد.
اى همسران پيامبر، شما مانند زنان ديگر نيستيد حال که تقواپیشه کردید (شما مسئوليت بزرگترى بر عهده داريد.) پس ، با نرمى و لطافت صحبت نکنيد، تا مبادا کسانى که در قلبشان مرض است تصور غلط بکنند؛ بايد فقط پرهيزکارانه و نیک صحبت کنيد
وَقَرْنَ فِي بُيُوتِكُنَّ وَلا تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الْجَاهِلِيَّةِ الأُولَى وَأَقِمْنَ الصَّلاةَ وَآتِينَ الزَّكَاةَ وَأَطِعْنَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَيُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيرًا
وَاذْكُرْنَ مَا يُتْلَى فِي بُيُوتِكُنَّ مِنْ آيَاتِ اللَّهِ وَالْحِكْمَةِ إِنَّ اللَّهَ كَانَ لَطِيفًا خَبِيرًا
در خانه هاى خود بمانید ( در زوجیت رسولش و خانه اش باقي بمانيد و دیگر ازدواج نکنید= زیرا با ازدواج زن به خانه ی مردی می رود ) و در معاشرت با مردم زياده روى نکنيد، همانطورکه قبلا ً در دوران جاهليت انجام مى شد. نماز را بجا آوريد و انفاق واجب (زکات) را بدهيد و از خدا و رسولش اطاعت کنيد. خدا مى خواهد تمام ناپاکى ها را از شما بردارد، اى کسانى که در اين خانه ( خانه ى رسول الله ) زندگى مى کنيد ، خواست خدا اینست که شما را کاملا ً خالص و پاک گرداند. سورة الأحزاب 34- 32
در آیات فوق به خوبی روشن است که همسران رسول الله بمانند بقیه ی زنان نیستند بر همین اساس خطاب بسوی آنان بصورت خاص آمده است تا نشانه ی بهترین و پاکترین زنان باشند. و علم خداوند ازلی و ابدی ست و او می داند که آنان شایسته ی این خطاب هستند همانطور که فرستادگانش شایسته ی خطابهای سنگین و خاص بودند تا الگو و سرمشق زنان باشند. و اینگونه خطاب خاص از قبل بسوی زن عمران مادر مریم و مریم مادر عیسی و مادر موسی نیز نازل شد که نشانه ی لطف خداوند به این زنان برگزیده است و اینکه خالق آسمانها و زمین به زنان برگزیده عنایت خاصش را نشان داده است تا مایه ی قوت دلهای زنان هر زمانی شود که پروردگار مهربان محبت و لطفش را تنها شامل مردان و منحصر به آنان نکرده است.
يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ قُل لِّأَزْوَاجِكَ وَبَنَاتِكَ وَنِسَاء الْمُؤْمِنِينَ يُدْنِينَ عَلَيْهِنَّ مِن جَلابِيبِهِنَّ ذَلِكَ أَدْنَى أَن يُعْرَفْنَ فَلا يُؤْذَيْنَ وَكَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَّحِيمًا
اى پيامبر، به همسران خود و دختران خود و همسران مؤمنان بگو که لباس هاى خود را بلند کنند تا تمام بدنشان را در بر بگیرد و بپوشاند زیرا اين كمترين حديست كه بوسيله اش (بعنوان زنان پرهيزگار) شناخته خواهند شد و مورد اهانت قرار نخواهند گرفت. خداست عفو کننده، مهربان ترين. سورة الأحزاب – الآية 59
در آیه ی فوق باز دقت فرمایید که خداوند به عدم اذیت به زنان رسول الله و سپس دختران ایشان و سپس زنان مسلمین اهمیت بسیار نشان داده و امر پوشش را حمایتی برای آنان معرفی نموده است .اینست که زنان امت بر اساس التزام به این امر بایستی محترم شناخته شوند و کسی جز بی ایمان ترین مردمان آنان را مورد اهانت قرار نمی دهد.
همانطور که متأسفانه در عالم مادي غربي شاهديم كه زنان مسلمان را به جرم ستر و حيا و پوشش مورد آزار و اذیت قرار می دهند و الله المستعان!
حال به آیاتی از سوره ی تحریم دقت فرماید:
يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ لِمَ تُحَرِّمُ مَا أَحَلَّ اللَّهُ لَكَ تَبْتَغِي مَرْضَاتَ أَزْوَاجِكَ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَّحِيمٌ
ای پیامبر چرا می خواهی در طلب خوشنودی زنانت ، آنچه را که الله برایت حلال کرده را حرام کنی؟سورة التحريم - الآية 1
وَإِذْ أَسَرَّ النَّبِيُّ إِلَى بَعْضِ أَزْوَاجِهِ حَدِيثًا فَلَمَّا نَبَّأَتْ بِهِ وَأَظْهَرَهُ اللَّهُ عَلَيْهِ عَرَّفَ بَعْضَهُ وَأَعْرَضَ عَن بَعْضٍ فَلَمَّا نَبَّأَهَا بِهِ قَالَتْ مَنْ أَنبَأَكَ هَذَا قَالَ نَبَّأَنِيَ الْعَلِيمُ الْخَبِيرُ
پيامبر مطلبى رامحرمانه به بعضى از زنانش گفت، سپس يکى از آنها خبرش را داد ( به دیگری ) و خدا او ( پیامبر ) را از آن آگاه ساخت. سپس او قسمتى از آن موضوع را به زنش گفت و قسمتى را ناديده گرفت. آن زن از او پرسيد، "چه کسى اين را به تو خبر داد" او گفت، "من از جانب آن داناى مطلق، و آگاه ترين مطلع شدم." سورة التحريم – الآية 3
در آیات فوق از ارتباط و محبت رسول الله با همسرانشان سخن آمده که ایشان خواهان خوشنودی زنانش بوده و بخاطر همین بر خود حلالی را حرام نمود. هر چند این امر بسیار خاص بوده ولی اهمیت ذکر این امر خاص براینست که : هرگز جز الله تعالی کسی مجوز حلال و حرام کردن نباشد حتی اگر فرستاده ی خداوند باشد.
عَسَى رَبُّهُ إِن طَلَّقَكُنَّ أَن يُبْدِلَهُ أَزْوَاجًا خَيْرًا مِّنكُنَّ مُسْلِمَاتٍ مُّؤْمِنَاتٍ قَانِتَاتٍ تَائِبَاتٍ عَابِدَاتٍ سَائِحَاتٍ ثَيِّبَاتٍ وَأَبْكَارًا
اگر او شما را طلاق دهد، پروردگارش زنان ديگرى را جايگزين شما خواهد کرد؛ که بهتر از شماها زنان مسلمه ، با ايمان ، فرمانبردار، توبه کننده، پرستش کننده، پارسا، هستند ، چه قبلا ً ازدواج کردند، و يا باکره باشند. سورة التحريم – الآية 5
در آیه ی فوق بیانی مهم است و آن اینکه زنان رسول الله دارای صفات خاصی بوده اند که همگی ذکر شده است و در کنار آن صفات به آنان بیان شده است که خداوند قادر است بهتر از آنان را ( در صورت طلاق دادنشان توسط رسول الله ) نیز جایگزین کرده و به رسولش بخشد. اشاره ی " خیرا منکن " صفت برتر تفضیلی همیشه در كنار صفت " خوبی " می آید و بدین معناست که آنان با اینکه خوب هستند اما شایسته است بهتر باشند تا کسی جایگزین آنان نشود. و قرآن شاهد است که الله تعالی کسانی را جایگزین آنان نکرد زیرا اجازه ی ازدواج با زنان دیگر یا تبدیل زنان کنونی را به رسولش نداده و این شهادتی ست قرآنی بر اینکه آنان به صفت افضل و بهتر رسیدند و الا قول خداوند راست و یقینی ست و اگر آنان بهتر نمی شدند می بایست آنان طلاق داده شده و زنان دیگر جایگزین می شدند.
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا قُوا أَنفُسَكُمْ وَأَهْلِيكُمْ نَارًا وَقُودُهَا النَّاسُ وَالْحِجَارَةُ عَلَيْهَا مَلائِكَةٌ غِلاظٌ شِدَادٌ لا يَعْصُونَ اللَّهَ مَا أَمَرَهُمْ وَيَفْعَلُونَ مَا يُؤْمَرُونَ
اى کسانى که ايمان داريد، خود و خانواده خود را از آتش دوزخى که سوخت آن مردم و سنگهاست حفظ کنيد. نگهبانان آن فرشتگان سختگير و نيرومندى هستند که هرگز از خدا نافرمانى نمى کنند؛ و آنچه را که به آنها فرمان داده شود اجرا مى نمايند. سورة التحريم – الآية6
در ادامه ی آیه نشان می دهد که عمل رسول الله که الگوی تمامی مردان امت است حفاظت خود و اهل و زنان خود است و هميشه بايستى اهل را مورد ارشاد و نصيحت قرار دهند.
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا تُوبُوا إِلَى اللَّهِ تَوْبَةً نَّصُوحًا عَسَى رَبُّكُمْ أَن يُكَفِّرَ عَنكُمْ سَيِّئَاتِكُمْ وَيُدْخِلَكُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ يَوْمَ لا يُخْزِي اللَّهُ النَّبِيَّ وَالَّذِينَ آمَنُوا مَعَهُ نُورُهُمْ يَسْعَى بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَبِأَيْمَانِهِمْ يَقُولُونَ رَبَّنَا أَتْمِمْ لَنَا نُورَنَا وَاغْفِرْ لَنَا إِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ
اى کسانى که ايمان آورديد، به درگاه خدا توبه کنيد توبه اى قاطعانه. سپس پروردگارتان گناهانتان را مى بخشد و شما را به باغهايى با نهرهاى روان داخل مى کند. در آن روز، خدا پيامبر و کسانى را که با او ايمان آوردند نا اميد نخواهد کرد. نورشان در جلوى آنها و در سمت راست شان مى تابد. آنها خواهند گفت، "پروردگار ما، نور ما را برايمان کامل کن و ما را ببخش؛ تويى قادر مطلق." سورة التحريم – الآية 8
در آیه ي فوق سخن از بخشایش خداوند بعد از توبه و همراهي و معيت با رسول خدا آمده است و اينست كه متجانس بودن و همراهى ايشان به معناى پیروزی در آخرت است. و شکی نیست که زنان رسول الله از نزدیکترین همراهان و مؤمنان هستندكه به همراه رسول الله بودند.
يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ جَاهِدِ الْكُفَّارَ وَالْمُنَافِقِينَ وَاغْلُظْ عَلَيْهِمْ وَمَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ وَبِئْسَ الْمَصِيرُ
اى پيامبر، عليه کافران و منافقان مبارزه کن و با آنها سختگير باش. مکان آنها جهنم است و چه عاقبت بدى. سورة التحريم – الآية 9
در آیه ى فوق امرى شديد بسوى رسول الله است كه با كفار و منافقين خشن و سختگیر باشد و با آنان بجنگد. و اینست که احدی نمی تواند تهمت نفاق یا کفر به همسران رسول الله و یاران رسول الله وارد آورد زیرا رسول الله نه تنها با آنان سختگیر و خشن نشد و نجنگید بلکه به آنان نزدیک تر هم شد و مسلماً رسول الله هرگز خلاف امر خدایش انجام نمی داده است.
حال به اواخر سوره ی تحریم بنگریم:
ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلا لِّلَّذِينَ كَفَرُوا امْرَأَةَ نُوحٍ وَامْرَأَةَ لُوطٍ كَانَتَا تَحْتَ عَبْدَيْنِ مِنْ عِبَادِنَا صَالِحَيْنِ فَخَانَتَاهُمَا فَلَمْ يُغْنِيَا عَنْهُمَا مِنَ اللَّهِ شَيْئًا وَقِيلَ ادْخُلا النَّارَ مَعَ الدَّاخِلِينَ .سورة التحريم – الآية 10
خدا از کسانى که کافر شدند زن نوح و زن لوط را مثال مى زند كه تحت ذمت دو نفر از بندگان پرهيزکار ما بودند، ولى به آنها ( رسالت و شريعت آن دو فرستاده ) خيانت کردند و، در نتيجه، آنها نتوانستند به هيچ وجه در مقابل خدا کمک کنند. به هردوى آنها گفته شد، "داخل آتش دوزخ شويد با کسانى که سزاوار آن شدند."
در آیه ی فوق هرگز دو زن لوط و نوح را " زوجه " که به "معنای شریک و همتا " می باشد ، معرفي نکرده است.
و البته در شريعتهاى سابق ازدواج بين زن كافر با مرد مؤمن تحريم نشده بوده است.
ولى در اسلام اين شريعت تحريم شد و حكمش در سوره ى ممتحنه نازل شده است كه به اين سوره ى مباركه مراجعه فرماييد.
و در نهايت سوره تحريم :
وَضَرَبَ اللَّهُ مَثَلا لِّلَّذِينَ آمَنُوا امْرَأَةَ فِرْعَوْنَ إِذْ قَالَتْ رَبِّ ابْنِ لِي عِندَكَ بَيْتًا فِي الْجَنَّةِ وَنَجِّنِي مِن فِرْعَوْنَ وَعَمَلِهِ وَنَجِّنِي مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ
و خدا از کسانى که ايمان آوردند زن فرعون را مثال مى زند. او گفت، "پروردگار من، در بهشت خانه اى نزد خودت براى من بساز و من را از دست فرعون و کارهايش نجات بده؛ من را از مردم ستمکار برهان."سورة التحريم – الآية 11
در اینجا نیز آیه ی قرآن زن فرعون را " زوجه ی فرعون " معرفی نکرده است زیرا آن زن مؤمنه " شريك و همتاى " فرعون مرد كافر و مستكبر نبود و تنها به وصف " امرأة فرعون " كه ارتباط دنيايى زن و شوهرى بوده است اكتفا شده است.
وَمَرْيَمَ ابْنَتَ عِمْرَانَ الَّتِي أَحْصَنَتْ فَرْجَهَا فَنَفَخْنَا فِيهِ مِن رُّوحِنَا وَصَدَّقَتْ بِكَلِمَاتِ رَبِّهَا وَكُتُبِهِ وَكَانَتْ مِنَ الْقَانِتِينَ
همچنين مريم، از خاندان عمران. که نجابت خود را حفظ کرد، سپس ما از روح خود در او دميديم. او به کلمات پروردگارش و کتاب هاى آسمانى اش ايمان آورد؛ او فرمانبردار بود. سورة التحريم – الآية 12
به اواخر سوره ی تحریم دقت فرمایید که خداوند با ختامی زیبا و تحسین آمیز از بهترین زنان سخن آورده است تا سرمشق ایمانی و قوت قلبی برای همسران رسولش باشد که آنان نیز خاتمه ای خوب خواهند داشت و الله اجر آنان را ضایع نخواهد کرد.
اینک به این آیات توجه فرمایید:
وَإِذْ غَدَوْتَ مِنْ أَهْلِكَ تُبَوِّئُ الْمُؤْمِنِينَ مَقَاعِدَ لِلْقِتَالِ وَاللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ
بياد آور که تو (محمد) از نزد اهلت در صبح زود خارج شدى تا جایگاه مؤمنان را براى جنگ تعيين كنى. خدا شنواست، داناى مطلق. سورة آل عمران – الآية 121
در آیه ى فوق از خروج رسول الله صبح زود از كنار اهلش سخن آمده است كه مسلم است خروج از كنار اهل معنايى جز زنانش نمى دهد و اگر از قبل رسول الله در کنار مسلمین بودند پس ضرورتی به ذکر خروج صبحگاهی نبود زیرا از قبل در کنارشان بود!اینست که ایشان از خانه ی یکی از زنانش خارج می شود تا به امور مجاهدین رسیدگی نماید که تعیین کردن جایگاههای جنگی آنان بود.
در آیات قرآنی هرگاه از بهشت سخن آمده از همراهی زنان مسلمين با شوهرانشان هم سخن آمده است كه اين زنان منظور " حورالعين " نيست زيرا حورالعين اساساً در بهشت هستند و لازم نيست دوباره وارد بهشت شوند! اينست كه دخول مردان و همسرانشان به بهشت در حقيقت همسران دنيايي آنان بوده است.اينست كه " أزواج " يك صفت همجنس و همرديف بودن در مقام مى دهد.
ادْخُلُوا الْجَنَّةَ أَنتُمْ وَأَزْوَاجُكُمْ تُحْبَرُونَ
همراه با همسرانتان، وارد بهشت شويد و شادمان باشيد. سورة الزخرف – الآية 70
وَاللَّهُ جَعَلَ لَكُم مِّنْ أَنفُسِكُمْ أَزْوَاجًا...
و خدا براى شما از خودتان همسرانى قرار داد و از همسرانتان براى شما فرزندان و نوادگان بوجود آورد و برايتان روزى هاى خوب فراهم کرد. آيا بايد به باطل ايمان بياورند و به نعمت هاى خدا ناسپاس باشند .سورة النحل – الآية 72
وَلَكُمْ نِصْفُ مَا تَرَكَ أَزْوَاجُكُمْ إِن لَّمْ يَكُن لَّهُنَّ وَلَدٌ..
نصف آنچه زنان شما باقى گذارند به شما مى رسد، چنانچه فرزندى نداشته باشند . سورة النساء – الآية 12
در آیه ى فوق سخن از ارث بردن از همسر است كه شرط ارث بردن از همسر در مرحله ى اول بر ايمان بودن همسر است زيرا همسر كافر اساساً ازدواجش باطل است.
إِنَّ اللَّهَ وَمَلائِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى النَّبِيِّ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَيْهِ وَسَلِّمُوا تَسْلِيمًا
خدا و فرشتگانش بر پيامبر درود فرستاده و او را همراهي مى كنند . اى کسانى که ايمان داريد، بر او درود فرستيد و از او پشتيبانى نماييد و به او احترام بگذاريد، آنطور که بايد به او احترام گذاشت. الأحزاب – الآية 56
إِنَّ الَّذِينَ يُؤْذُونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فِي الدُّنْيَا وَالآخِرَةِ وَأَعَدَّ لَهُمْ عَذَابًا مُّهِينًا
مطمئنا ً، کسانى که با آزار و سرکشی با خدا و رسولش مخالفت کنند، خدا آنها را در اين دنيا و در آخرت به لعنت گرفتار مى کند؛ او برايشان عذابى شرم آور مهيا کرده است. الأحزاب – الآية 57
در اينجا سخن از اذيت و آزار به خدا و رسول است و بلافاصله در آيه ى بعدى سخن از اذيت به مردان مؤمن و زنان مؤمن و تهمت و ناسزاگويى به آنان است.
وَالَّذِينَ يُؤْذُونَ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ بِغَيْرِ مَا اكْتَسَبُوا فَقَدِ احْتَمَلُوا بُهْتَانًا وَإِثْمًا مُّبِينًا
کسانى که مردان مؤمن و زنان مؤمن را که هيچ گناهى نکردند اذيت و آزاز دهند، نه تنها دروغ گفته اند، بلکه گناهى بزرگ مرتکب شده اند.الأحزاب – الآية 58
باز به اين آيه ى بعدى دقت شود:
يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ قُل لِّأَزْوَاجِكَ وَبَنَاتِكَ وَنِسَاء الْمُؤْمِنِينَ يُدْنِينَ عَلَيْهِنَّ مِن جَلابِيبِهِنَّ ذَلِكَ أَدْنَى أَن يُعْرَفْنَ فَلا يُؤْذَيْنَ وَكَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَّحِيمًا
اى پيامبر، به همسران خود و دختران خود و همسران مؤمنان بگو که لباس هاى خود را بلند کنند تا تمام بدنشان را در بر گیرد. اين كمترين حديست كه بوسيله اش (بعنوان زنان پرهيزگار) شناخته خواهند شد و مورد اهانت قرار نخواهند گرفت. خداست عفو کننده، مهربان ترين. الأحزاب – الآية 59
لَئِن لَّمْ يَنتَهِ الْمُنَافِقُونَ وَالَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٌ وَالْمُرْجِفُونَ فِي الْمَدِينَةِ لَنُغْرِيَنَّكَ بِهِمْ ثُمَّ لا يُجَاوِرُونَكَ فِيهَا إِلاَّ قَلِيلا
مَلْعُونِينَ أَيْنَمَا ثُقِفُوا أُخِذُوا وَقُتِّلُوا تَقْتِيلا
تا زمانى که منافقان و کسانى که در قلب هايشان مرض است و دروغگويان شرور شهر (از آزار تو) دست بر ندارند، مطمئنا ً تو را بر آنها مسلط خواهيم کرد، سپس آنها مجبور خواهند شد تا در مدتى کوتاه آنجا را ترک کنند.
آنها هر کجا که بروند به لعنت دچار شده اند؛ (اگر از حمله دست بر ندارند،) ممکن است گرفته و کشته شوند. الأحزاب – الآيات 60-61
در آيات فوق ارتباطى بين اذيت و آزار به همسران رسول الله و دخترانشان و زنان مؤمنين و تنبيه بر منافقان و دروغ گویان نشان داده شده است و سرانجام لعنت سزاوار آن دروغگویان و منافقان شده است که دست از بدگویی و دروغ به زنان طاهر برنداشته اند.
بیایید دوباره ببینیم در آیات دیگری که زنان رسول الله به " اهل " معرفی شده اند.
وَأْمُرْ أَهْلَكَ بِالصَّلاةِ وَاصْطَبِرْ عَلَيْهَا لا نَسْأَلُكَ رِزْقًا نَّحْنُ نَرْزُقُكَ وَالْعَاقِبَةُ لِلتَّقْوَى
بايد به خانواده خود سفارش کنى تا نماز را بجا آورند و صبورانه در انجام آن ثابت قدم باشند. ما از تو روزى نمى خواهيم؛ ما هستيم که به تو روزى مى دهيم. پيروزى نهايى متعلق به پرهيزگاران است. سورة طه – الآية 132
آيه ى بعدى از همسر زكريا نبي سخن آورده است كه او را " امرأة " نخوانده بلكه با وصف " زوجه " .
فَاسْتَجَبْنَا لَهُ وَوَهَبْنَا لَهُ يَحْيَى وَأَصْلَحْنَا لَهُ زَوْجَهُ إِنَّهُمْ كَانُوا يُسَارِعُونَ فِي الْخَيْرَاتِ وَيَدْعُونَنَا رَغَبًا وَرَهَبًا وَكَانُوا لَنَا خَاشِعِينَ
ما دعايش را قبول كرديم و يحيى را به او عطا کرديم؛ ما همسرش را براى او نیکو نموديم. اين بخاطر آن بود که آنها عادت داشتند که در اعمال پرهيزکارانه بشتابند و در موقع خوشى و همچنين ترس از ما در خواست مى کردند. از نظر ما آنها پارسا بودند. الأنبياء- الآية 90
در آيه هاى قرآن زوج به معناى همتا و شريك و مايه ى آرامش معرفى شده است :
هُوَ الَّذِي خَلَقَكُم مِّن نَّفْسٍ وَاحِدَةٍ وَجَعَلَ مِنْهَا زَوْجَهَا لِيَسْكُنَ إِلَيْهَا
او شما را از يک نفس آفريد. از پى آن، او به هر مردى همسرى مى دهد که با او آرامش يابد. الأعراف – الآية 189
و در اين آيه دعاى رهبران مؤمنين ( امامان ) آمده كه درخواست خير براى همسران و شريكان مؤمن و فرزندانشان است:
رَبَّنَا هَبْ لَنَا مِنْ أَزْوَاجِنَا وَذُرِّيَّاتِنَا قُرَّةَ أَعْيُنٍ وَاجْعَلْنَا لِلْمُتَّقِينَ إِمَامًا
...پروردگارا از همسران و فرزندانمان مايه روشنى چشم ما قرار ده، و ما را براى پرهيزگاران پيشوا گردان . الفرقان – الأیه 74
رَبَّنَا وَأَدْخِلْهُمْ جَنَّاتِ عَدْنٍ الَّتِي وَعَدتَّهُم وَمَن صَلَحَ مِنْ آبَائِهِمْ وَأَزْوَاجِهِمْ وَذُرِّيَّاتِهِمْ إِنَّكَ أَنتَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ
بارالها مومنان را در باغهاى جاويدان بهشت كه به آنها وعده فرموده اى وارد كن، همچنين نیکوکارانی از پدران و همسران و فرزندانشان كه تو توانا و حكيمى.
غافر – الآية 8
اللهم اهدني و اهدِ بي
